Koko kaj Milpiedulo estis amikoj. Sed ili ĉiam konkuris unu kontraŭ la alia. Iun tagon ili decidis ludi futbalon por vidi, kiu estis la pli bona ludanto.
پێكەوە چوونە گۆڕەپانی تۆپی پێ و یارییەكەیان دەست پێ كرد. مریشك خێرا بوو، بەڵام هەزارپێ خێراتر بوو. مریشك شهقی له تۆپەكەی دا و بۆ دوور رۆیشت بهڵام تۆپهکه به شهقی هەزار پێکه دوورتری رۆیشت. مریشك ههتا دەهات توڕهتر و توڕهتر دەبوو.
Ili iris al la ludkampo kaj ekludis. Koko estis rapida, sed Milpiedulo estis pli rapida. Koko piedbatis malproksimen, sed Milpiedulo piedbatis pli malproksimen. Koko eksentis sin malkontenta.
Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo piedbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo kapbatis la pilkon kaj faris golon. Milpiedulo gajnis kvin golojn.
Dum Koko marŝis hejmen, ŝi renkontis Milpiedul-patrinon. Milpiedul-patrino demandis, “Ĉu vi vidis mian infanon?” Koko nenion diris. Milpiedul-patrino maltrankviliĝis.
Tiam Milpiedul-patrino aŭdis voĉeton. “Helpu min, panjo!” kriis la voĉo. Milpiedul-patrino ĉirkaŭrigardis kaj aŭskultis atente. La voĉo venis el ene de la koko.
دایكی هەزارپێ هاواری كرد: “رۆڵە ئهو فێڵەی به کار بێنه که دهتوانی!” هەزارپێ دەتوانێ بۆنێكی ناخۆش و تامێکی ناخۆش دروست بکات. مریشك هەستی به تێک چوون كرد.
Milpiedul-patrino ekkriis, “Uzu vian specialan povon, mia infano!” La milpieduloj povas fari malbonan odoron kaj malbonan guston. Koko eksentis sin malsana.